Sevmiyorum Seni Ay!!!

Ay hiç ısıtmıyorsun.
Rengin sendende soğuk,
ve ben nasıl üşüyorum bu gece...
Aklımdan şu dizeler geçiyor.,
''Yumma gözlerini,uyuma bugün,sesime ses değse çığlık oluyor...''

Ne tuhaf bir yalnızlık bu,
Yanlış insanlar,yanlış oyuncaklar
ve adı konulamamış yanlış sevgiler...
Neydi sevgi?
Aşk neydi?
Onur ne?
Mücadele ne?
Emek ne?
Anlamını bilmeden ne çok yorum yapılabiliyor değerler üzerine...

Susmayı deniyorum;hiç beceremiyorum.
Gülümsüyorum; anlamsız geliyor.
Sonra soruyorum kendime;kaç anlamlı yüz varki karşında?
Salla gitsin yok önemi...

''Eey hayat sen şavkı sularda bir dolunaysın,
aslında yokum ben bu oyunlarda.
Ömrüm beni yok saysın...''

İnanılmaz yorgunum.
Boşluğun yorgunu,
yada adı yaşamak olan süregelmenin yorgunu.

Ah ısıtsaydın ay!!!
ne böyle üşürdüm nede bu kadar saçmalardım durduk yere...
Biliyorsun hem seni sevmemeye başlamıştım Ekimden bu yana.
Isıtsan kaç yazar! Nefret ediyorum senden...

5 yorum:

güvercin postası dedi ki...

ay günlüğü tutuluyor

:)

enn pasta dedi ki...

"Aah ısıtsaydın ay!"
Hiç bunu düşünmemiştim.Betimlemen harikaydı.Keşke yine sevebilsen ayı...
Sevgilerimle

MyBiber dedi ki...

"İnanılmaz yorgunum.
Boşluğun yorgunu,
ya da adı yaşamak olan süregelmenin yorgunu." Çok hoş bir "yorgunluk nedeni" tanımı olmuş. Sanırım yaşamdan çok yaşamdaki boşluklar yoruyor olsa gerek...

Anıl dedi ki...

Gerçekten hoş bir blog. Ancak dilimize biraz daha önem verirseniz daha güzel olacak sanki :) Daha sık takip edeceğim.

saklıdefter dedi ki...

Çok teşekkürler arkadaşlar.