Bitecek Bu Karanlık...



Sustu sesin,
Ay karanlıktı,yüzün aydanda karanlık...
Yüzüm yüzünde yansırdı önceleri.
Şimdi gözlerin nerde.

Bitecek bunca acı dedin,dayan yüreğim dedin;
Sen yenik düştün yüreğine.
Bende yenik düştüm sendeki yüreğime.

Kaç mevsim devirdik,
Kaç iklim değiştirdik.
Biz sonbaharda kaldık,
Biz sonbahar kaldık...
Ne kalkıp yerimizden yürüdük,
nede bu karanlıktan kaçabildik.
Biz esir düştük gülüm bu fırtınalara...

Ama umutlar bitmedi.
Bir mumışığı kadar olsada,
bu karanlıklar içinde bir umudumuz var...
Doğacak sarı sıcak bir güneş,
Aydınlanacağız sevgili günün birinde...

1 yorum:

Adsız dedi ki...

hamletin acısını duyumsadım dizelerinde
"dayan yüreğim dayan"

işte böyle karşı koyuyor zamana
belkide tek savunması bu hayatın şimdi

okumak anlamı derin cümlelere damgalanmış bir gidiş dönüş bileti gibi şimdi

emeğine ve yüreğine aşk olsun

:)