Dönmek...



Dönmek...
Hep aynı noktada kalmaktır aslında...
Ah Ankara!!!
Neler de saklı koynunda.

Yağmur, heryerde yağmur değilmi; ıslatırken bedenimi,
Ve ben neden her yağmurda ağlarım, hala bilmiyorum...
Yinede hep yüzümü dönerim göğün yüzüne.
Damlalar yüzüme yağmalı, nedensizce...

Denizin köpürüşünü izliyorum.
Vapur acıtıyormudur acep yırtıp geçerken tenini?
Şimdi denize acıyorum...

İnsanları izliyorum.
Ne korkunç herkes aynı ifadede duruyor,
ve yine aynı ifadede yaşlanıyorlar.
Şimdi insanlığımıza acıyorum...

Vapurdan iniyorum.
Yoo vapurada acımıyorum.
Şimdi rüzgar esmesin
ve ben iyice ıslanayım yağmurda,üşümeden.
Geç kalma derdim olmasın,
yetişeceğim kaygısı olmasın,
Amaçsız,uçarı ve tüm çocuk benliğimle
seyire dalmalıyım, tüm gri tonları,
ıslanarak...

5 yorum:

güvercin postası dedi ki...

vapurda
gül
unuttu
mayıs

Adsız dedi ki...

dönüşün muhteşem oldu diyecem ama nedendir gideceksin gibi bir his
var içimde ama buna eminim ki şiir'in yağmur kadar güzeldi
sevgilerimle

Adsız dedi ki...

IYI GECELER DILIYORUM SIRIN HARIKA YUREGINE SAGLIK
www.ballon.blogcu.com

saklıdefter dedi ki...

Çok teşekkür ederim yorumlarınıza.
Akıllıiğne sen nerden anlıyorsun:)not:çokta iyi anlyorsun.
Sevgilerimle...

atasagun dedi ki...

Dönmek deyince aklıma geldi. MYD'nin de dediği gibi;
"Gidenler dönmüyor geri
Sevdan bir ateş çemberi.
O gittiğin günden beri.
Gör ne haldeyim..."

Güzel bir şiir olmuş. Tebrik ederim.