Eski bir günlük buldum okuyorum...
Önce içim burkuluyor sonra gözlerim doluyor...
Köyde doğuyor,doğduğu yerde büyüyor.
Bir kıza sevdalanıyor...
Evleniyor onunla ve köyden göç ediyorlar şehire 'Ankara' ya...
Ankara doğduğuna pişman ediyor adamı.
Yaşlanıyor...
Sonra yaşlı sevdalısını alıp köyüne göçüyor geri.
Nasılda gülümsemeye başlıyor sevgi dolu gözleri.
Ankara neler almıştı ondan;önce gözlerini sonra gençliğini.
Bembeyaz edip sakallarını öyle yollamıştı köyüne, An'kara...
Tamam mutluluğummuş burası dedi,
doğduğu evinde yanında sevdiceği...
ve apansız gözlerini yumdu hayat arkadaşının kucağında....
Evet annemin kucağında bizden habersiz gitmişti babam!!!
-----------------------------------------------------------------
sizin hiç babanız öldü mü?
benim bir kere öldü kör oldum
yikadılar aldilar götürdüler
babamdan ummazdim bunu kör oldum
siz hiç hamama gittiniz mi?
ben gittim lambanin biri söndü
gözümün biri söndü kör oldum
tepede bir gökyüzü vardi yuvarlak
söylelemesine maviydi kör oldum
taslara gelince hamam taslarına
taslar piril pirildı ayna gibiydi
taslarda yüzümün yarisini gördüm
bir sey gibiydi bir sey gibi kötü
yüzümden ummazdim bunu kör oldum
siz hiç sabunluyken agladiniz mi?
cemal süreya
16 yorum:
Çok üzüldüm okurken...Söyleyecek söz bulamıyorum...Allah sabır versin...
bende babamı kaybetcektim kanser oldugu için ama Rabbim onu bize bağışladı:(:(
sonsuz ayrılıklar hapimizi ziyaret ediyor,defalarca hem de,hepimizi..ne kadar güçlü olursak olalım,göçüp gitme gerçeğini,doğallığını kabullenmemize yetmiyor mantığımız en derinden yaralanınca..söyleyebilecek neyim olabilir ki?üzüldüm canım hem de çok
bitirdin beni Saklı Defter, an'karaya götürdün... şimdi yüreğimde an, zihnimde karası var.
acının üzerine ne söylenirki
üzüldüm,gözlerim doldu ,
yutkunamadım
ama arkadaşım için söyleyeceğim bir iki cümle kadar cesaretim var
babanın ankarayla hayatla mücadelesini saygıyla karşılıyorum
Allah dan rahmet dilyorum
hayat bun dansonra daha güç olacaktır elbet ama ondan kalanla sendeki birleştiğinde gerçekte,hayatta bir şekil alacaktır muhakak...
başın sağolsun arkadaşım. sana sağlık, kalanlara sağlık
sevgilerimle..
An'kara..
Nasıl insanın içine işliyor. Kelimelerim yetersiz kalıcak biliyorum...
böyle durumlarda söz bitiyor işte. sadece suskunluklar kalıyor bir acıyı paylaşmak istercesine....
O dönemler hep duyduğum bir cümle 'zaman herşeyin ilacı' evet herkes bana bunu dedi...
Öyleymiş, unutmuyorsun sadece acın diniyor ve onun yerini kocaman ''sessiz bir özlem'' alıyor...
Herşeye küsmüştüm o dönem.Şimdi sakinliğin yazıları çözülüyor elimden...
Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim arkadaşlar.İyiki varsınız...
bende yaşadım ölümü. sevdiğim birini kaybetmek yeniydi benim için. üzüldüm, hem de çok üzüldüm.
ama insan zamanla anlıyor ki birşey sana herşeyi verebiliyor.
baba bana bağırma
bacağından vurulursa bir şiir
nereye kadar gidebilir
bana bağırma baba
kendine bağır
yoksa her şey bitebilir
a.akova
hep bizleydi o...
biyere kadar gitmişti...
göz yaşları denizi,tabut kayığı olmuştu belki ama...
hep bizleydi o...
kayığın inci beyazı yelkenleri topraktaydı,yolun sonuna gelinmişti belki ama...
hep bizleydi o...
Yürekişçisi,sevgilerle...
saklı defter benim adresim değişti ziyaretlerinde artık bu adrese beklerim..:)
çok güzel...
Bir de yaşayan ölüler var. Nefes aldıklarını, senden sadece saatlerle ölçülebilen bir mesafede olduklarını, çok özlediğini bile bile gelmedikleri, gidemediğin, göremediğin, dokunamadığın, duyamadığın, sarılamadığın ve her aklına geldiklerinde yüreğinin ezildiği... Yüreğim nasıl eziliyorsa bu duruma yazını okurken de o derece ezildi. Sevgilerimle...
Yürek işçisi, ne güzel yazmışşsın... çok teşekkür ederim.
RoyalRojana beğenmene sevindim çok teşekkürler.
Chaotic, umarım bahsettiğin acıyı yaşamıyorsundur.Çünkü gerçektende yürek ezici.
Teşekkür ederim...
Vivdone, üzüldüm... ama birşey herşeyi verbiliyorsa senin için,güzel bu.Teşekkür ederim.
Ateşin sesi çok duygulandım bu şiire çok teşekkür ederim...
Yorum Gönder