Ne zaman büyüdüm ben...Yada ne zaman çocuktum...Şimdi durduk yere ağlamam niye?Niye bu kadar çok soruyla yoruyor düşüncelerim beni.
Al işte, buda bir soru olmadımı.
Bu bile...
Hep...
Çocukluğum, kapıdan kafasını uzattı odama.
Masum ama kaşları çatık...
Gülümsüyor ama gözleri ıslak...
Elinde, en sevdiği bebeği 'Çakıl' ( çakılııımm)
Ağzında, balon olamadım diye gururu incinen sakızı.
Kinle bakıyor bana, henüz hayatın hallerini tanımayan gözleri...
Saçları dikkatimi çekiyor, ön kısmı toplanıp tepede bağlanmış alabildiğine kıvırcık.
Sonra duruşu, dik değil, mutsuz , omuzları çökmüşcesine...
Ve bakışları, hep yere dönük yüzü, utangaç, kaş altından bakıyor...
Gel...
diyorum, omuz silkiyor asık suratlı tombul yanaklı kız.
-Gel n'olur gel...
-........
-Tanıyorum sanki seni n'ooluur.
-Gelmem
-Neden?
-Sen bilmiyormusun sanki!
-Neyi?
-Senden nefret ettiğimi.
-Ama sen kimsin? Ne kötülük yaptımki ben sana?Hem çok kötüyüm bugün bak ağlıyorum, hadi üzme beni.
-İçimi dökmeye geldim! sevilmeye değil!!!!
Sen hoyratça harcadın beni... Değerini bilmedin masumluğumun...Oyunlarımı sonraya erteledin... Babam sarılacaktı şımardın kaçtın...Sen.... Sen... beni erteledin!!! Şimdi telafi edebilecekmisin ertelediklerini!!! Geri getirebilecekmisin dolabın çekmesine sığan bedenimi?
Masanın içinde uyuyuşlarımı.Hiç bilmedin, çocukluğumun tadını. Senden nefret ediyorum.
Gitti. Düşüncelere boğdu gitti ,yıllar öncesindede gitmişti ama ben görememiştim.....
14 yorum:
gitmemiştir, saklanmıştır içine derinlerde bir yere... canı oyun istemiştir belki de, üzmek istememiştir seni böyle...
dün bir filmde "çocuklar küser ve barışır, ama büyükler küsmez. yaralanır ve yaralarının geçmesi zaman alır" diyordu...
cama düşen yağmur taneleriydi gözyaşları mavinin
kurutup sakladık.
Büyük hesaplaşma; ama, kazanan hep çocuklar olacak.. Ben de sevmiyorum seni..
-mka-
Yaşadığımız dünyayı insafsızca kirleten ve yok eden biz yetişkinleriz ne yazık ki.
Saflığın ve masumiyetin timsali çocuklarımıza güzel bir gelecek yerine,onlara yaşamlarını karartacak,
zindan edecek bir gelecek miras bırakacağız.
Bir yanda,dünya yüzeyindeki savaşlar,kar hırsı,ülkelerin harıl harıl silahlanma yarışı,çevre kirliliği,had safhadaki sömürü diz boyu..
Öte yanda ise dünyayı yaratan ve muazzam bir güç olan insanoğlu var
ama örgütsüz,kendinin farkında değil ve adeta kaderine razı halleri ile ortalıkta dolanıp durur öylesine.
Bu anlamda önce kendimizi hem de acımasızca sorgulamalıyız sevgili saklıdefter..
Bu ertelemeci mantıktan da hiç haz etmiyorum.Sevgi sunmaklarımızı,üstümüze yüklenmiş ödevlerimizi ah bir ertelemesek,
yaşamın hakkını vereceğiz.
Acaba ertelemek,bir kaçış mı?Kendimizden,içine doğduğumuz toplumdan,arkadaşlarımızdan mı kaçış?
Bence,ertelemek,öldürür...
Sevgi her daim...
Sessizliğimin adını buldum, 'İç çöküş''... Ve ertelemek... Çoook sonra farkına vardığım birşey...
-ki, çoktan tanışmışım anlamadan...
Şimdi ne kadar çok sorgulasam da kendimi, yollar kapalı...
...
..
.
Yüreğinize mutluluk diliyor, bayramınızı en içten dileklerimle kutluyorum... Sevdiklerinizle birlikte nice mutlu bayramlara...
Sevgi ve tebessümüm ile...
masumluk nasıl da kırılgan...ne yazık yitiriyoruz en güzel uyuyuşları..telafi edebilsek,geri getirebilsek keşke...
gönlüne sağlık!
İnsanlar içlerindeki o çocuğu yaşatabildikleri oranla gerçektir, samimidir ve hayattan zevk alırlar.Boşuna demiyoruz herhalde ya da benden önce mutlaka birileri demiştir :)) "Hayatı güzel kılan, ona bakış açımızdır." diye.
Hayata her daim, çocuk gözleriyle bakmak dileğiyle.
Yine çok güzel bir paylaşım eline yüreğine sağlık...
Blogcular olarak el ele vererek bir yardım kanpanyası başlattık. İlk adım olarak Huzur evini seçmiştik. Bayramda bu güzel organizasyonu gerçekleştirdik. İlgili bloga www.bireluzat.com adresinden ulaşabilirsiniz.Yapılacak olan yardım organizasyonlarında sizleride aramızda görmekten mutluluk duyarız. İlgilerinize Tsk ederim.
Selam sana saklı defter. Selam çocukluğuna, içinde hala çocuk kalan yanına. Oğlum geldi aklıma seni okurken. Ne de cok benziyor bana.... Bir ürperti sardı içimi birden. Senin küçüklüğün benim oğlumdu sanki, anlattığın sen, sanki ben. Kendimi ne kadar erteledim bilmiyorum ama onu asla ertelemeyeceğim. Kendime ne yaptıysam yaptım. Ona aynısını yapmayacak, kendisine de yaptırtmayacagım. Büyüdüğünde, çocukluğu ona küsmeyecek. Buna izin vermeyeceğim. Tesekkürler saklı defter. Hep böyle güzel kal.
sitemin var biliyorum içinde biryerlerde dinmedi hala acın
taha bora'nın güzel bir sözü var bende sıkcana kullanırım bu sözü güzel olan söylendikçe güzelleşir niyetiyle
"dün gitti…
yarın gelmedi…
anı yaşamalı!"
huzurlu anlar sevgili arkadaşım sevgi ve muhabetle selamlar ...
Ne soğuk bir kıştı
Ankarada o yıl
Daha okula başlamamıştım
Yokuştu
Evimize çıkan yol
Karlar donmuştu
Kaymak istedi minicik yüreğim
İki abimde giymişti
O paltoyu
Beyaz’dı
Deve tüyünden
Sıkı sıkı bağlamıştı Annem
Kuşağını belimden
Kaymaya çalışıyordum yokuştan
Öyle soğuktu’ki ağlamıştım’da
Utandım ! diyemedim soğuktan...
Merhaba çok hoş duygularla okudum
çok gerilere götürdü beni bu güzel yazınız,Teşekkür ederim..
Yorumlarımla pek katılamasamda inanın devamlı okurum sayfanızı
güzel yüreğinizi pek çok dosta
tavsiye etmişimdir,kaleminiz daim olsun,Saygılar sevgiler güzel kardeşim...
Hoşçakalın.
Yorum Gönder