Hüzün katarı geçiyor gözlerinden,
Gideceksin sabahın ilk ışığıyla.
Lanet ediyorum, dakikaların hiç cömert olmayan hızına.
Hüzün şimdi gözlerinden yüreğime geçiyor...
İnadına çocuğum bugün ,
Çenem titrek, gözlerim nemli, dudaklarım bükük...
Hiç konuşma sevdiğim, gideceksin birazdan
ve sonra,
bu şehirde!
bende!
Yetim kalacağız...
3 yorum:
dönecekse bir gün geri üzülme sadece özle.. geldiğinde geriye özlemini kat sevgine..
özlemişim kelimelerini..
Merhaba,öncelikle ziyaretinizden ne kadar mutlu olduğumu anlatamam teşekkür ederim.
Sizin gönlünüzden dökülenler çok etkiliyor beni ondan dolayıdırki zaman zaman diyer bloğumda yayınlarım değerli dostlarla paylaşmak için buna kızmıyacağınızı umarım.
Blogcu dostlarımında sevgisi getirdim size,umarım mutluluk ve huzur her an yanınızda olur.
Ben sizi tanımaktan mutluyum,her şey gönlünüzce olsun,sevgiler arkadaşım..
Hoşçakalın.
selam ARKADAŞIM
dolaştım bu şehirde, dizelerinde, kelimelerinde
dolaştım ;
yetim kalan şehirde
acıyı gördüm hüznü gördüm gecenin bir yarısında diğer yarısında sabahı bekledim...
İsterdim ki; acı rehberlik etmesin mutluluğa; ölüm, gözümüze sokup durmasın hayatı; hasrete ihtiyaç duymasın vuslat!
İsterdim ki; acılar acımız, sevinçler sevincimiz, haksızlıklar kavgamız olsun!
Gel gör ki, mükemmel bir dünya değil yaşadığımız; görünen o ki, mükemmel de olmayacak; ne O, ne biz!
“Bir insanı sevmekle başlayacak her şey!” demiş, Sait Faik Abasiyanik... Isterdim ki, bir insani sevmekle başlayalim!
Ama, öyle böyle degil,
HERŞEYE RAGMEN!
sevgilerimle
Yorum Gönder