Kabusname

ve süzüldüm etimden, gecenin en karasında ...
Koştum göğün yüzüne, bir çırpıda topladım yıldızları -çaldım- ,doldurdum ceplerime.
Bulutları tuttum, peşpeşe birbirlerine çarptım; şimşekleri çaktım parmak uçlarımla.
Ağlattım, kahkahamı bastım.
Açık yaralar aradım, tuz basmak için.
Sönmemiş izmaritleri topladım boş bedenlere basmak için.
Kendimin en başta olduğunu bilmek, haberim yokmuş gibi oralı olmamak...
Al tuzu bas, izmaritlerle yak kendini!!!
'' Sende iş yok be kardeşim...Borçlusun sen yaşamın kendisine....''
Sabah oldu.Misyonlar yerine kondu.
Zaten cebimde yoktu.
Yıldız ne gezer.
Yalancı!!!



3 yorum:

cache dedi ki...

Açık yaralar aradım, tuz basmak için./Sönmemiş izmaritleri topladım boş bedenlere basmak için.

çok etkileyici..
kelimelerine sağlık..

akilliigne dedi ki...

acıya tuzbasacak kadar cesaretli
gökten yıldız toplayacak kadar sadır
güzeldi...
sevgilerimle

Adsız dedi ki...

Nefis bir şiir zevkle okudum beni başka yerlere götürdü şu an tatildeyim ve deniz kenarındayken okudum çok daha anlamlı oldu yüreğine sağlık..

Sevgiler.