Salkım Söğüt...

Zaman alabildiğine savruk

bense iklimleri birbirine katmışım,

düşlerim alabildiğine bulanık...

Öyle yoksun ki ;

Ay donmuş, içim titriyor...

İkiyüzyirmibeşinci km'deki söğütağacı korurduya hani güneşten,

hani, temmuzun en sıcağında,

hani, tenin tam çatlayacakken

nemini serperdiya, söğüt yaprakları...

Söğüt duruyor, duruyorda yerinde...... sen yoksun işte

buda beter üşütüyor...