Gece ve kanıyor zaman. Hıçkırıklarına boğuldum çocukluğumun, yüreğim korkunç daralıyor...
Önüm, arkam, sağım, solum sobe; saklanmayan ebe... Dört yanımda dinlemedi beni, şimdi herkes ebe ve ben kurban.Korkuyorum...
Bak bende büyüdüm anne.
Gitmeme az kaldı ve zıplıyorum sevinçten.
Sen karşımda ağlamamak için zor tutuyosun kendini ,
ben soytarı, anlamıyorum.
Anlamak için bile bir dirhem incitmemişim kendimi, bunu anlıyorum.
O yüzden anne ağlama; anlayacak kadar büyümemişim belliki...
0 yorum:
Yorum Gönder