Bilsen...


Dün anlattım kendime uzuuun uzun hiçbirşeyi...
Sonra camdan heykeller yaptım, olmadı parçaladım, avuçlarıma saplandı herbir parçası.
Sana koştum; uzattın ellerini ve ellerimi tuttun.
Görmedin...
Parmaklarını kanattım.
Hissetmedin....

1 yorum:

Erbil Dz. dedi ki...

Ancak bu kadar "ters"lerle bu kadar güzel olabilirdi.