Yokluğun...

Sen yoksun gül güzeli...
Gülüşün hayalimde şimdi.
Okadar çok biriktirdiklerim varki içimde.
Ondandır bunca sitemim.
Sen kıvranırken çaresizlikler içinde,
benim çaremse sende gizli sevgili...

Daha çok içiyorum artık sigarayı.
Beceriksizliğim burdada dile geldi; bırakamadım.
Ne yapıyorduk?
sen bir çay demliyordun,bardağımız yoktu bir fincandan içiyorduk,
Gülümsedim..., gözpınarlarım doldu ve bir sigara daha yaktım...
Şimdi daha anlamlı söyleniyor bütün şarkılar...
Mırıldanıyorum ''Tuttuğun kalem olsa yüreğinin elleri, Bir defa daha yazsa bebeğim bebeğim,bebeğim''...
Şimdi bir bira olsada içsem diyorum...
Gözpınarlarım doldu demiştimya yalanmış
... ağlıyorum...
Şimdi ayağa kalktım bir gezindim yavan odamda,
ellerim buz ,yüreğim yarışta;daha buz...

Ne hale geldim diyorum.
Basıyorum küfürü kendime,uyan artık diyorum.
Sonra sana kızıyorum,sanada basıyorum küfürü...üzgünüm...
Nasıl işledin bukadar içime,
Nasıl nefesim haline geldinnn oooooof of ...
Tamam diyorum kendime geldim, sert adımlarla kitaplığa yürüyorum,süratli bir şekilde bir kitap alıyorum elime'Yılmaz Odabaşı-Şarkısı Beyaz'.
Okuyorum iki sayfa karşımda sen
Öbür sayfa, aklımda sen...
Kahretsin kitapda sen yazanda sen.
Bir ölen ben...
Olmuyor sevgili,zorlamaklada olmuyor.

En çok sesini özledim,
Yok gözlerini
yok yok ençok gülüşünü.
Ahhh beni iklimden iklime sokanım, mevsimim
seni çok özledim...
Yarınlara umutsuz baktıranım,
kızma bana.
Artık bende kızmıyorum sana...

Yakındır kavuşacağımız diyorsun,
biliyorum
belki bilmiyorum

Lanet olsun hangi güç bukadar ayrı tutarki iki sevdalı yüreği..
Hangi bağrı yanık sevda bukadar acıtırki insanı...
Olsun!
Acısın daha ne kadar acıyaksa canımız.
Kıyamadığım, gurbetim, özlemim
Seni seviyorum...